Van Al Hamma naar Damascus

Al Hamma naar Damascus 16 april 2011

Zie ook http://www.youtube.com/hkestere


Een spannende dag want we gaan naar Syrië.
Maar eerst gaan we nog een sightseeing doen. Immers al in een eerder stadium hebben we besloten om niet fietsend een deel van de route naar Damascus te doen maar het geheel per bus af te leggen en de grote autoweg te nemen.
Daarom hebben we tijd om allereerst naar een oude Romeinse nederzetting te gaan in Umm-Qais en Gadara. Een schitterend complex met relatief goed bewaard gebleven zuilen, forum en amfitheater. Maar het geheel is vooral schitterend vanwege de bloemenpracht. Veel geel en wit afgewisseld met paarse en blauwe kleuren. Meestal komen we op dit soort plaatsen enkel als het alles stoffig is met dor gras etc.
Verder maakt het zo mooi dat we een schitterend uitzicht hebben op het meer van Galileo maar hierin Jordanië het meer van Tiberias geheten. Overigens ligt het meer geheel in Israel en hebben zij daar dus het beheer over het water. Verder kunnen we Libanon zien liggen en de hoogvlakte van Golan.
Wij zijn gelukkig vroeg want als we vertrekken is het al een behoorlijke drukte.
Vervolgens gaan we naar de wijnboerderij van een van de Rotaryleden. Zijn wijngaard ligt vlak naast de autosnelweg tegen de Syrische grens aan. We krijgen een uitleg over de irrigatie, ze pompen water op van 450 meter diep, ze hebben een groot bassin met karpers die zorgen voor het bacteriearm maken van het water en opvallend tussen de rijen met druivenranken door hebben ze een diversiteit aan planten en kruiden staan. Hiermee proberen ze op biologische wijze de mineralen etc. toe te voegen aan de grond.
De temperatuur is circa 30 graad en we laten ons een glas Pinot Noir Rose erg goed smaken. Daarna wordt een Gewurzstramiener geschonken die overheerlijk is.
Kortom dringend tijd om naar de grens te gaan.
De overgang aan de Jordaanse kant gaat voorspoedig al duurt het uitklaren van onze fietsen toch wel even.
Maar dan....Syrië! Zoals in het vorige verslag al even toegevoegd, wat een teleurstelling. johan en Leo worden geweigerd! De teleurstellingen de groep is heel groot vooral ook omdat Leo de geestelijke vader van de tocht is.
Johan en Leo kunnen gelukkig snel terug naar Amman en worden inmiddels vertroeteld door de leden daar. Dinsdag vliegen zij volgens het laatste bericht door naar Istanbul en daarna naar Gaziantep.

Wij komen veel later dan gepland in Damascus aan. Onze gids van vandaag begint moeilijk te doen over de zijn inziens te lage fooi. Uiteindelijk wordt maar wat gemiddeld.
Het Oriënt Hotel waarin we verblijven ligt tegen de oude stad aan bij het voormalig treinstation. Het is een statig hotel geweest maar heeft inmiddels veel van zijn grandeur verloren. Niettemin kunnen we er goed slapen. Uiteraard weer geen wifi.
We eten in een restaurant in de christelijke wijk en hebben dus meteen de gelegenheid om onze benen te strekken.
Na het eten gaan de meesten meteen terug naar het hotel.
De harde kern besluit nog een biertje te gaan drinken. We komen in een kroegje welke op circa16 m2 het presteert een barretje te hebben, een wctje, de hele bier en drankvoorraad en ook nog drie tafeltjes. Er kunnen dan ook nog 16 mensen in. Wij proppen ons met zijn zessen erin en de sfeer is allervriendelijkst.
Overigens is er in Damascus niets te merken van spanningen. Een ontspannen sfeer heerst er en ook de volgende morgen bij de rondwandeling door Damascus blijft die sfeer er. Uietraard kan dat ook te maken hebben met de toespraak van de president Xxxxxxx die deze dag voor de televisie is geweest en heeft aangekondigd de noodtoestand op te gaan heffen die er in dit land al tientallen jaren is.

Over de rondwandeling in Damascus blijf ik kort omdat in 2009 ik dat al beschreven heb. Niettemin blijft het leuk om weer in deze stad te zijn.
Om half twee vertrekken we dan per fiets. We hebben hier in Syrië een kleine bus waar circa 30 personen in kunnen. Vanwege de situatie is hiertoe al eerder besloten. Waar we eventueel de fietsen moeten laten bij een snelle verplaatsing is nog onduidelijk, maar beschouwen we ook niet meer als prioriteit.
Met de bus voorop fietsen we uit het centrum en door de voorsteden. De bus produceert dikke zwarte walmende wolken met zijn uitlaatstuk. Omdat ik de eer heb om voorop te rijden heb ik tevens een record kunnen vestigen is het adem inhouden. Al fietsend lukt me dat ongeveer 45 tellen, we moeten namelijk meteen klimmen dus langer houd ik het niet vol. Meestal is het voldoende om niet teveel binnen te krijgen maar een enkele keer gaat het mis. Je moet er wat voor over hebben!
Na 500 meter stijgen kunnen we heerlijk met de wind in de rug doorfietsen. Mooi asfalt en maar 50 km te gaan.
Het venijn zit hem uiteraard in de staart. In het schitterend gelegen stadje Maloula moeten we de laatste anderhalf kilometer met 15% klimmen. Wat een finish. We moeten toch even op de trappen gaan zitten van ons hotel om bij te komen. Want uiteraard wordt er weer tegen elkaar opgebokst.
Over Maloula zal ik evenals Damascus kort zijn. Dat zal ook denk ik gelden voor de andere plaatsen in Syrië. We hebben ongeveer dezelfde route en hotels als in oktober 2009. Degenen die echt meer willen weten verwijs ik dus maar naar hermanromemecca.waarbenjij.nu mijn weblog van 2009.

Ik heb wat problemen met het uploaden van foto's. Dus kijk ook maar op de centrale website http://www.cycletourmeccarome.nl/ en op de facebookpagina
http://www.facebook.com/pages/CycletourMeccaRome2011/139805029419733
Zie ook filmpjes van beklimming ij Maloula
http://www.youtube.com/hkestere

Inmiddels in Homs geweest. Verslag volgt we maar zeer spannende nacht met heel weinig slaap!
Zie op Nu.nl e.d. Voor meer nieuws over Homs.
We zullen blij zijn als we in Turkije zijn!